Cychry - rycerska ziemia

Oto typowa wieś rolnicza, gdzie większość gruntów zagospodarowana jest pod użytki rolne. Oprócz działalności rolniczej, drugą ważną gałęzią jest obróbka drewna – działa tutaj kilka zakładów stolarskich. Hodowla i rolnictwo od tysiąca lat stanowią trzon aktywności produkcyjnej w tej miejscowości.

Historia

Pod koniec X wieku obszar, na którym znajdowała się wieś został podbity przez Mieszka I i wszedł w skład państwa Polskiego. Dalsze dzieje miejscowości związane były z oddziaływaniem elementów narodowościowych zarówno polskich, jak i niemieckich.

 

Jednym z tragicznych momentów w historii Cychr, był okres wojny siedmioletniej (1756-1763), kiedy to wioska została spalona i splądrowana. Po wojnie wieś została odbudowana i ponownie zasiedlona. W XIX wieku przeprowadzone reformy pruskie doprowadziły do rozwoju tych ziem, który trwałby jeszcze wiele lat gdyby nie wybuch II wojny światowej. Po ustaleniach przedstawicieli tzw. Wielkiej Trójki – Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Związku Radzieckiego odnośnie zachodniej granicy Polski, Cychry ponownie znalazły się w obrębie państwa polskiego.

Kościół

Wraz z pojawieniem się Templariuszy został wzniesiony kościół, którego budowę datuje się na ok. 1250 rok. Świątynia w całości została wybudowana z granitowych bloków kamiennych. Korpus i apsydę wykonano z ciosanej kostki granitowej, transept i podstawę wieży wykonano z nieregularnych głazów narzutowych. Zaś portal wejściowy i górne kondygnacje wieży zbudowano z cegły.

 

Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Cychrach parokrotnie przebudowywany i odrestaurowywany zachował się do dzisiaj. W połowie XVI wieku do zachodniej części kościoła dobudowano wieżę, która podczas Bitwy pod Sarbinowem (1758) doszczętnie spłonęła, a budynek kościoła uległ znacznemu uszkodzeniu. W 10 lat później świątynię odbudowano wraz z więżą, która w 1838 roku została przebudowana. W XIX wieku zmieniono parokrotnie architekturę kościoła.

Do dzisiaj z bogatego wyposażenia wnętrza zachowała się grupa rzeźb polichromowanych (z lat 1510-1520) ze sceną Ukrzyżowania oraz dzwon z 1770 roku wykonany przez ludwisarza Körnera we Frankfurcie nad Odrą. W latach osiemdziesiątych XIX wieku wykonano dzwon o średnicy ponad 1 metra, który został zabrany podczas II wojny światowej wraz z archiwum kościelnym. Współcześnie, bo w 1982 roku, zostały wykonane witraże wg pomysłu malarki Ireny Kisielewskiej, która kilka lat później zaprojektowała również witraże dla szczecińskiej katedry. Warto zwrócić uwagę na dwa mosiężne świeczniki z początku XX wieku, a także na XIX-wieczną neogotycka chrzcielnicę.